با اضافهشدن ۹۷ قلم کالای جدید به فهرست مجاز واردات تهلنجی، بازار لوازم خانگی ایران پس از چند سال ممنوعیت نسبی، دوباره شاهد ورود کالاهای خارجی است.
بازار لوازم خانگی – با تصویب فهرست جدید ۹۷ قلم کالای مجاز برای واردات تهلنجی، بازار لوازم خانگی ایران شاهد بازگشت رسمی کالاهای خارجی است. طبق مصوبه کارگروه ماده ۴، ملوانان و مرزنشینان اکنون مجازند لوازمی همچون یخچالفریزر، کولر گازی، ماشین لباسشویی، مایکروویو و حتی کیس کامپیوتر را وارد کنند.
بازگشت پرحاشیه برندهای خارجی به بازار لوازم خانگی؛ تهلنجیها دوباره قواعد بازی را عوض کردند
این تصمیم، به گفته مسئولان، در راستای حمایت از معیشت مرزنشینان اتخاذ شده، اما بسیاری از کارشناسان هشدار میدهند که این اقدام میتواند تولید داخلی را در شرایط رکود با خطر جدیدی روبهرو کند.
بازار نیمهجان و وسوسه برند خارجی
در ماههای اخیر، رکود در تقاضای لوازم خانگی داخلی محسوس بوده است. اما ورود کالاهای خارجی تهلنجی جانی تازه به بازار داده؛ خریداران حالا گزینههایی در ویترین میبینند که سالها غایب بودند.
با وجود این، اختلاف اندک قیمت میان برندهای ایرانی و خارجی، تمایل مصرفکننده را به سمت کالاهای وارداتی افزایش داده است.
بهعنوان نمونه، در حالیکه یخچالفریزر دوقلوی ایرانی بین ۵۰ تا ۱۱۰ میلیون تومان قیمت دارد، مدل مشابه خارجی با حدود ۹۵ میلیون تومان عرضه میشود — تفاوتی که تصمیم نهایی خریدار را تغییر میدهد.
گارانتی؛ حلقه مفقوده اعتماد
گرچه واردات تهلنجی قانونی است، اما این کالاها فاقد گارانتی و خدمات پس از فروش رسمی هستند. در واقع هیچ نمایندگی مجازی مسئولیت تعمیر، تعویض یا تأمین قطعه را برعهده نمیگیرد.
این مسئله باعث شده بازار به سمت مصرف پرریسک و بدون پشتوانه حرکت کند.
برای مثال، تعمیر سادهی یک قطعه در لوازم خانگی وارداتی میتواند چندین برابر مشابه ایرانی هزینه داشته باشد؛ مسئلهای که در بلندمدت، بار مالی سنگینی بر دوش مصرفکننده میگذارد.
رقابت ناعادلانه میان تولیدکننده و واردکننده
تولیدکنندگان داخلی برای فعالیت در چارچوب قانون، موظف به پرداخت مالیات، بیمه، ارائه خدمات پس از فروش و رعایت استانداردهای کیفیت هستند.
ورود شرکتهای خارجی به بازار لوازم خانگی در صورت حصول توافق
در مقابل، کالای تهلنجی بدون هیچکدام از این هزینهها وارد بازار میشود.
به همین دلیل، تولیدکننده ایرانی با هزینههای مضاعف روبهروست، در حالی که رقیب خارجی آزادانه و با قیمت پایینتر عرضه میکند. این وضعیت میتواند روح رقابت سالم را در صنعت لوازم خانگی از بین ببرد و انگیزه تولیدکنندگان برای ارتقای کیفیت را کاهش دهد.
رفتار مصرفکننده؛ میان گارانتی و برند
بخش مهمی از بحران فعلی به الگوی رفتاری مصرفکننده ایرانی بازمیگردد. بسیاری از خریداران هنوز به برند بیش از خدمات پس از فروش اعتماد دارند.
در چنین شرایطی، کالای خارجی—even بدون گارانتی—جذابتر از محصول ایرانی با ضمانت رسمی به نظر میرسد.
این مسئله، نشانهای از ضعف برندینگ داخلی و فاصله میان تولیدکننده و مصرفکننده است.
مسیر پیشرو؛ میان حمایت، تولید و اعتماد
کارشناسان تأکید دارند که سیاستهای تجاری باید سه هدف را همزمان دنبال کنند:
۱. حمایت از معیشت مرزنشینان
۲. تضمین حقوق مصرفکننده
۳. پشتیبانی از تولید داخلی و برندهای ملی
اگر این تعادل برقرار نشود، بازار لوازم خانگی ایران به دو بخش متضاد تقسیم میشود:
کالای خارجی بدون گارانتی اما محبوب، و کالای ایرانی با گارانتی اما بیمشتری.
جمعبندی
بازار لوازم خانگی ایران امروز در نقطهای حساس قرار دارد.
در حالیکه تهلنجیها فرصتی برای رونق اقتصادی مرزنشینان ایجاد کردهاند، نبود سازوکار گارانتی، کنترل خدمات و سیاستگذاری دقیق، میتواند کل صنعت را به سمت بیاعتمادی، نوسان قیمتی و کاهش کیفیت رقابت سوق دهد.
تنها در صورت بازنگری در سیاستهای وارداتی و ایجاد شفافیت در زنجیره خدمات، میتوان از این فرصت بهجای تهدید استفاده کرد. https://meliyat.com/vdcj.yehfuqe8asfzu.html