يکشنبه ۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۳۶
کد مطلب : 4144
در سرزمینی که دولت داعیه‌‌‌دار حمایت از مستضعفان است، شهروندان برای تهیه ساده‌‌‌ترین داروهای حیاتی، هر روز در صف داروخانه‌‌‌ها ساعت‌ها معطل می‌‌‌شوند. امروز، حتی دسترسی به سرم، آنتی‌‌‌بیوتیک یا داروی صرع به چالشی ملی بدل شده است؛ بحرانی که شاید بیشتر از آنکه حاصل تحریم یا تقصیر دشمن باشد، نتیجه مستقیم سیاستگذاری و تصمیم‌گیری معیوب در بهداشت و درمان و صنعت دارو است که ظاهرا حتی در ابتدایی‌‌‌ترین وظایف خود مثل تضمین سلامت عمومی به بن‌‌‌بست رسیده است.
داروی تلخ ناکارآمدی
صنعت دارو با انبوهی از مشکلات ساختاری، اقتصادی و مدیریتی دست‌‌‌به‌‌‌گریبان است. قیمت‌گذاری دستوری، تخصیص رانتی ارز، بی‌‌‌انگیزگی تولیدکننده، انفعال سازمان غذاودارو و بی‌‌‌برنامگی در تحقیق و توسعه، همگی تصویر نظام سلامت را به آینه‌‌‌ای از ناکارآمدی تمام‌‌‌عیار بدل کرده‌‌‌اند. با وجود ظرفیت بالای علمی و زیرساختی، کشور در تامین داروهایی که حتی در فقیرترین کشورهای جهان کمیاب نیستند، نا‌موفق است.

آنچه پیش‌رو دارید، پرونده‌‌‌ای ا‌‌‌ست درباره صنعتی که باید در خدمت سلامت مردم باشد، اما زیر فشار تصمیم‌‌‌های اشتباه، به نفس‌‌‌نفس افتاده است. اینجا دیگر صحبت از «بازار» دارو نیست، بلکه مساله اصلی، «بازماندن دولت» از یکی از ابتدایی‌‌‌ترین مسوولیت‌‌‌هایش است: حفظ جان مردم در مقابل بیماری‌ها. https://meliyat.com/vdce.e8ebjh8ze9bij.html
نام شما
آدرس ايميل شما