هر هزینه‌ای که برای فیلترینگ می‌شود؛ از دست ما رفته. تکنولوژی سرنخش جای دیگری است. به‌صورت فیزیکی پیشرفت نمی‌کند که اجازه ورودش را بگیریم. تکنولوژی ماشین نیست که وارد نکنیم، تکنولوژی سوار بر امواج است و با آن نمی‌توان مقابله کرد. نمی‌توان روی کامپیوتر؛ یک کاور کشید که امواج واردش نشوند!
امروزه نصب فیلترشکن‌ها روی کامپیوتر، موبایل، تبلت و امثال اینها از آب خوردن راحت‌تر است. سایت‌های مختلفی وجود دارند که شیوه فیلترشکن‌سازی را هم آموزش می‌دهند. همه چیز آنقدر ساده است که نیازی به تخصص ندارد.
نمی‌توان از ورود علم و تکنولوژی جلوگیری کرد. باید به فکر این بود که در مقابل این مسأله چه کار کرد. تکنولوژی مانند یک چاقوست. با این چاقو هم می‌توان کره برید و هم آدم کشت.
لندن یکی از شهرهایی است که سرتاسرش دارای وایفاست، شخص با یک اشاره به موبایل و لپ‌تاپ خود می‌تواند وارد دنیای اینترنت شود. چه اتفاقی برایشان افتاده؟! این بستگی به ذات و نیاز انسان‌ها دارد. هرکس بسته به علاقه و تناسب خویش از این تکنولوژی استفاده می‌کند. اگر هزینه‌هایی را که صرف فیلترینگ می‌کنیم برای فرهنگ‌سازی سرمایه‌گذاری کنیم نتیجه بهتری حاصل می‌شود.
اینترنت از نگاه من به یک سمساری می‌ماند که در آن هر چیزی از هر جنسی پیدا می‌شود. فیلترینگ نمی‌تواند جلوی این نیازها را بگیرد. مثل دهه‌ی اول انقلاب که ویدیو تازه وارد شده بود و با آن به شدت مخالفت می‌شد. حتی یک شعبه دادگاه در همین خیابان وزرا تشکیل داده بودند که ویدیوها را توقیف می‌کردند و فیلم‌ها را می‌سوزاندند، حتی افرادی بودند که ویدیو را با حوله می‌گرفتند و می‌گفتند که حرام است!
نگاه دولت به این سمت است که فیلترینگ باید برداشته شود، بسیار خوب است. اما متأسفانه اشخاص و گروه‌های تأثیرگذاری چون برخی مراجع، هنوز نتوانستند خودشان را قانع کنند.
اراده دولت، به خصوص اراده دکتر روحانی و وزیر ارتباطات، آقای واعظی؛ این است که باید همگام با تکنولوژی پیش برویم،این موانعی که برای فیلترینگ ایجاد می‌کنند؛ چیزی جز هدر کردن هزینه نیست. افراد و گروه‌هایی که به این واقعیت واقف نیستند؛ با آزادی اینترنت مخالفت می‌کنند، بدون اینکه راهکاری ارائه دهند. دولت در درون خودش با رفع فیلترینگ مشکلی ندارد اما در مقابلش مجموعه‌هایی هستند که با این قضیه مخالف می‌کنند.
ما در همه زمینه‌ها آسیب داریم. مثلاً در حوزه کتاب ممیزی‌ها وحشتناک است. کسانی هستند که کتاب‌هایشان مدت‌ها در وزارت ارشاد خاک خورده و منتشر نمی‌شود. همینطور در حوزه موسیقی و دیگر زمینه‌ها. کسانی که با نگاهی به شدت خشن به موضوع نگاه می‌کنند؛ باید بدانند که دارند مشت به سندان می‌کوبند. بازهم می‌گویم که در مقابل تکنولوژی نمی‌توان ایستادگی کرد. عده‌ای فقط نگاه خودشان را مثبت می‌دانند و نگاه بقیه را منفی.
باید این دید را داشته باشیم که تکنولوژی دست دیگرن است و حالت مادی هم ندارد. جسم نیست که جلوی مرز بازرسی برای آن تابلوی ایست بگذاریم و مانع ورودش شویم. از آسمان وارد می‌شود.
بشر در مقابل ابزار جدید تکنولوژی آنقدر ناتوان است که خواسته‌ها و آروزهایش برآورده نمی‌شود. در جامعه فعل حرام زیاد هست و نمی‌شود نادیده‌اش گرفت. دنیای مجازی هم چنین است. فضا مسموم است. پس بیایید بخش‌های مسموم را بشناسیم و بشناسانیم.
ملی شدن اینترنت به هیچ عنوان امکان‌پذیر نیست. این امواج از هرجایی راه پیدا می‌کنند.
فقط باید آن عالم و دانشمند به فرزندش، شاگردش و مقلدش؛ بخش‌های آسیب‌پذیر را بشناساند نه اینکه آن را منع کند چراکه اینگونه انسان به آن حریص‌تر می‌شود.
امروزه نصب فیلترشکن‌ها روی کامپیوتر، موبایل، تبلت و امثال اینها از آب خوردن راحت‌تر است. سایت‌های مختلفی وجود دارند که شیوه فیلترشکن‌سازی را هم آموزش می‌دهند. همه چیز آنقدر ساده است که نیازی به تخصص ندارد.
نمی‌توان از ورود علم و تکنولوژی جلوگیری کرد. باید به فکر این بود که در مقابل این مسأله چه کار کرد. تکنولوژی مانند یک چاقوست. با این چاقو هم می‌توان کره برید و هم آدم کشت.
لندن یکی از شهرهایی است که سرتاسرش دارای وایفاست، شخص با یک اشاره به موبایل و لپ‌تاپ خود می‌تواند وارد دنیای اینترنت شود. چه اتفاقی برایشان افتاده؟! این بستگی به ذات و نیاز انسان‌ها دارد. هرکس بسته به علاقه و تناسب خویش از این تکنولوژی استفاده می‌کند. اگر هزینه‌هایی را که صرف فیلترینگ می‌کنیم برای فرهنگ‌سازی سرمایه‌گذاری کنیم نتیجه بهتری حاصل می‌شود.
اینترنت از نگاه من به یک سمساری می‌ماند که در آن هر چیزی از هر جنسی پیدا می‌شود. فیلترینگ نمی‌تواند جلوی این نیازها را بگیرد. مثل دهه‌ی اول انقلاب که ویدیو تازه وارد شده بود و با آن به شدت مخالفت می‌شد. حتی یک شعبه دادگاه در همین خیابان وزرا تشکیل داده بودند که ویدیوها را توقیف می‌کردند و فیلم‌ها را می‌سوزاندند، حتی افرادی بودند که ویدیو را با حوله می‌گرفتند و می‌گفتند که حرام است!
نگاه دولت به این سمت است که فیلترینگ باید برداشته شود، بسیار خوب است. اما متأسفانه اشخاص و گروه‌های تأثیرگذاری چون برخی مراجع، هنوز نتوانستند خودشان را قانع کنند.
اراده دولت، به خصوص اراده دکتر روحانی و وزیر ارتباطات، آقای واعظی؛ این است که باید همگام با تکنولوژی پیش برویم،این موانعی که برای فیلترینگ ایجاد می‌کنند؛ چیزی جز هدر کردن هزینه نیست. افراد و گروه‌هایی که به این واقعیت واقف نیستند؛ با آزادی اینترنت مخالفت می‌کنند، بدون اینکه راهکاری ارائه دهند. دولت در درون خودش با رفع فیلترینگ مشکلی ندارد اما در مقابلش مجموعه‌هایی هستند که با این قضیه مخالف می‌کنند.
ما در همه زمینه‌ها آسیب داریم. مثلاً در حوزه کتاب ممیزی‌ها وحشتناک است. کسانی هستند که کتاب‌هایشان مدت‌ها در وزارت ارشاد خاک خورده و منتشر نمی‌شود. همینطور در حوزه موسیقی و دیگر زمینه‌ها. کسانی که با نگاهی به شدت خشن به موضوع نگاه می‌کنند؛ باید بدانند که دارند مشت به سندان می‌کوبند. بازهم می‌گویم که در مقابل تکنولوژی نمی‌توان ایستادگی کرد. عده‌ای فقط نگاه خودشان را مثبت می‌دانند و نگاه بقیه را منفی.
باید این دید را داشته باشیم که تکنولوژی دست دیگرن است و حالت مادی هم ندارد. جسم نیست که جلوی مرز بازرسی برای آن تابلوی ایست بگذاریم و مانع ورودش شویم. از آسمان وارد می‌شود.
بشر در مقابل ابزار جدید تکنولوژی آنقدر ناتوان است که خواسته‌ها و آروزهایش برآورده نمی‌شود. در جامعه فعل حرام زیاد هست و نمی‌شود نادیده‌اش گرفت. دنیای مجازی هم چنین است. فضا مسموم است. پس بیایید بخش‌های مسموم را بشناسیم و بشناسانیم.
ملی شدن اینترنت به هیچ عنوان امکان‌پذیر نیست. این امواج از هرجایی راه پیدا می‌کنند.
فقط باید آن عالم و دانشمند به فرزندش، شاگردش و مقلدش؛ بخش‌های آسیب‌پذیر را بشناساند نه اینکه آن را منع کند چراکه اینگونه انسان به آن حریص‌تر می‌شود.
جدیدترین اخبار
پربیننده ترین
