بسیاری از افراد بی سواد و عامی فکر می کنند که مسکن همان منزل است! و این دو کلمه را به جای هم به کار می برند اما متاسفانه بی خبرند که مسکن معناهای دیگری دارد. ما اول می خواهیم معنای مسکن را بگوییم.
افسانه ای قدیمی وجود دارد که می گوید در حین بلایای مختلف طبیعی از جمله حمله ی دایناسورها و همچنین در مراسم های خواستگاری وقتی کسی موفق می شد از چنگال اژدهاها! بگریزد یا چند خواستگار باهم درب خانه ی پدر عروس تجمع می کردند و کسی موفق میشد وارد خانه ی عروس شود به دیگران می گفت: "من در منزل سکونت دارم، تا کور شود هرآنکه نتواند دید." بعدها این جمله تغییر یافت و آن را به صورت یک تابلو درب ورودی منازل قرار می دادند: «منزل سکونتی کورکننده ی ندارها.» بعدها به دلیل تنبلی در ادای کامل جمله، حروف ابتدایی کلمات را پشت سرهم قرار دادند و کلمه ی «مسکن» را ساختند.
«پشنگ خان» که از دوستان خوب ما به حساب می آید (در عین بی سوادی) نظریه ای را مطرح کرده که به نوعی دیگر به جریان مسکن نگریسته است و به شیوه ای تازه آن را تعریف نموده است. نظریه ی پشنگ خان که به نام «مساکن المساکین» مشهور گردیده است بیان می کند که: «بر هر مسکین، مسکنی واجب است و در هر مسکن، مسکینی. پس بر هر مسکن دو شکر واجب است. یکی برای خانه دار کردن مسکین و دیگری به پاس مسکین کردن مسکن دار. هرکس مسکنی تهیه کند، او را «بوامایانند»(1) و به این طریق او را مسکین نمایند.»
با توجه به دیدگاه های متفاوت، مسکن معانی مختلفی دارد. تا کنون هیچکس معنای واقعی آن را نفهمیده است. یک جمله معروف بین بومیان آفریقایی وجود دارد که زمان بی مسکنی ادا می شود: اوگالو مسکن، بوگالو مسکن، بوفالو مسکن (یعنی: اگر مسکن باشد، اگر مسکن نباشد، باید مثل بوفالو(2) زندگی کرد)
1 – به او وام دهند.
2 – حیوانی که در طوفان، برف و باران با سختی زندگی می کند.
محمد ایرانی
جدیدترین اخبار
پربیننده ترین
