به طور كلي زندگي بشردر كره خاكي همواره درحال تغيير و تحولاتي است كه به موجب عملكرد مثبت و منفي ما به وجود مي آيد. پيشرفت و ارتقاي سطح زندگي انساني به سبب آزمون و خطاهايي بوده كه به بروز تجارب ارزنده منجرشده و آدمي توانسته با اتكا بر موفقيت‌ها و دوري از اشتباهات گذشته به سمت توسعه حركت كند. به عبارتي پذيرفتن اشتباهات بوده كه تجربه پيروزي را رقم زده و موجب ارتقاي جايگاه بشر گرديده است.
دربعد اخلاقي نيز اشتباهات ما همواره تجديد شونده بوده و هست. اما خطاي بزرگتر اين است كه ما اشتباهات خود را نپذيريم و بر درست بودن آن اصرار كنيم. متاسفانه اين ناهنجاري رفتاري در جامعه ما به شدت رواج يافته و آفت‌هاي فراواني همچون بي اعتمادي، رواج دروغگويي، تهمت زني و بسترسازي براي بسياري از بدرفتاري‌هاي اخلاقي، به وجود خواهد آورد.
شايد بتوان گفت نحوه رفتارجوامع غربي در تاكيد برصداقت و راستگويي نمونه آموزنده‌اي براي ما باشد. در بسياري ازكشورهاي دنيا افراد به خطاهاي خود اقرار مي‌كنند و جامعه به خاطر ارج نهادن به گوهر صداقت رفتارعقلاني و توام با مسامحه درمقابل آنها اتخاذ مي كنند. درمقابل اگر فرد،گروه يا نهادي به طور مخفيانه به فساد بپردازند و حقوق جامعه را تضييع كنند به اشد مجازات محكوم خواهد شد. حسن اين فرهنگ رفتاري دراين است كه تمام افراد جامعه جداي از پست و مقام خود در مقابل هنجارهاي رفتاري بايد پاسخگو باشند و پنهان كاري و مصلحت انديشي درمورد آنها صورت نمي‌گيرد.
اين گونه است كه اعتماد مردم به نظام حكومتي جلب مي شود. جامعه اطمينان خاطر دارد كه با افراد خاطي برخورد قانوني صورت خواهد گرفت و هيچ بهانه تراشي و فرافكني نمي‌تواند فرد متهم را از معركه نجات دهد. لذا اعتماد و رعايت شئونات اخلاقي بستر را براي رشد و توسعه فرهنگ جوامع فراهم مي‌كند و با شكل گيري اعتماد، جامعه درهمراهي و همياري حكومت نهايت خوش رويي را از خود نشان خواهد داد.
انتقاد ازاشتباهات ضرري براي جامعه نخواهد داشت اما سرپوش گذاشتن و توجيه خطاها، موجب توليد فساد و ناهنجاري رفتاري درجامعه مي‌گردد. به عنوان مثال درمورد قضيه تخلفات دستمزدها علني شدن نام كساني كه در تخلفات اين پرونده شركت داشته اند، قطعاً اعتماد لطمه خورده مردم را كمي التيام خواهد بخشيد. درحال حاضر رقم و گستردگي اين جرائم شوك عظيمي برجامعه وارد ساخته و مردم را نسبت به عملكرد مسولان نگران كرده است. لذا علني شدن گزارشات و سير رسيدگي به اتهامات، تنها راه بازگشت اعتماد مردم به سيستم اداري كشور خواهد بود.
اما نكته غير قابل انكار و صد البته تاسف آور اينجاست كه برخي افرادي كه نامي از آنها در اين پرونده برده شده در جهت توجيه اقدامات خود هستند. اين افراد ضمن دريافت‌هاي نقدي در اين پرونده، نفس كار را رها كرده و بعضاً ابراز داشته‌اند كه مبالغ دريافتي ناچيز بوده است!! آيا اين روش متعهد بودن و پاسخگويي است؟!
بزرگ ترين اهانت به مردم اين است كه فهم و شعور آنها مورد توهين قرار گيرد و خاطيان بخواهند خود را درهياهوي به وجود آمده پنهان كنند. جداي از بحث قضايي اين موارد، بهتر است تا افراد به اشتباهات خود اقرار كنند و بپذيرند كه خواسته يا ناخواسته دچار خطا شده‌اند. با اين روش نه تنها مورد نكوهش قرار نخواهند گرفت، بلكه به سبب صداقت درگفتارشان مورد توجه و اعتماد مردم قرارخواهند گرفت.
اما افسوس كه همه بر اين باوريم كه"ما هيچ وقت اشتباه نمي‌كنيم"...
دربعد اخلاقي نيز اشتباهات ما همواره تجديد شونده بوده و هست. اما خطاي بزرگتر اين است كه ما اشتباهات خود را نپذيريم و بر درست بودن آن اصرار كنيم. متاسفانه اين ناهنجاري رفتاري در جامعه ما به شدت رواج يافته و آفت‌هاي فراواني همچون بي اعتمادي، رواج دروغگويي، تهمت زني و بسترسازي براي بسياري از بدرفتاري‌هاي اخلاقي، به وجود خواهد آورد.
شايد بتوان گفت نحوه رفتارجوامع غربي در تاكيد برصداقت و راستگويي نمونه آموزنده‌اي براي ما باشد. در بسياري ازكشورهاي دنيا افراد به خطاهاي خود اقرار مي‌كنند و جامعه به خاطر ارج نهادن به گوهر صداقت رفتارعقلاني و توام با مسامحه درمقابل آنها اتخاذ مي كنند. درمقابل اگر فرد،گروه يا نهادي به طور مخفيانه به فساد بپردازند و حقوق جامعه را تضييع كنند به اشد مجازات محكوم خواهد شد. حسن اين فرهنگ رفتاري دراين است كه تمام افراد جامعه جداي از پست و مقام خود در مقابل هنجارهاي رفتاري بايد پاسخگو باشند و پنهان كاري و مصلحت انديشي درمورد آنها صورت نمي‌گيرد.
اين گونه است كه اعتماد مردم به نظام حكومتي جلب مي شود. جامعه اطمينان خاطر دارد كه با افراد خاطي برخورد قانوني صورت خواهد گرفت و هيچ بهانه تراشي و فرافكني نمي‌تواند فرد متهم را از معركه نجات دهد. لذا اعتماد و رعايت شئونات اخلاقي بستر را براي رشد و توسعه فرهنگ جوامع فراهم مي‌كند و با شكل گيري اعتماد، جامعه درهمراهي و همياري حكومت نهايت خوش رويي را از خود نشان خواهد داد.
انتقاد ازاشتباهات ضرري براي جامعه نخواهد داشت اما سرپوش گذاشتن و توجيه خطاها، موجب توليد فساد و ناهنجاري رفتاري درجامعه مي‌گردد. به عنوان مثال درمورد قضيه تخلفات دستمزدها علني شدن نام كساني كه در تخلفات اين پرونده شركت داشته اند، قطعاً اعتماد لطمه خورده مردم را كمي التيام خواهد بخشيد. درحال حاضر رقم و گستردگي اين جرائم شوك عظيمي برجامعه وارد ساخته و مردم را نسبت به عملكرد مسولان نگران كرده است. لذا علني شدن گزارشات و سير رسيدگي به اتهامات، تنها راه بازگشت اعتماد مردم به سيستم اداري كشور خواهد بود.
اما نكته غير قابل انكار و صد البته تاسف آور اينجاست كه برخي افرادي كه نامي از آنها در اين پرونده برده شده در جهت توجيه اقدامات خود هستند. اين افراد ضمن دريافت‌هاي نقدي در اين پرونده، نفس كار را رها كرده و بعضاً ابراز داشته‌اند كه مبالغ دريافتي ناچيز بوده است!! آيا اين روش متعهد بودن و پاسخگويي است؟!
بزرگ ترين اهانت به مردم اين است كه فهم و شعور آنها مورد توهين قرار گيرد و خاطيان بخواهند خود را درهياهوي به وجود آمده پنهان كنند. جداي از بحث قضايي اين موارد، بهتر است تا افراد به اشتباهات خود اقرار كنند و بپذيرند كه خواسته يا ناخواسته دچار خطا شده‌اند. با اين روش نه تنها مورد نكوهش قرار نخواهند گرفت، بلكه به سبب صداقت درگفتارشان مورد توجه و اعتماد مردم قرارخواهند گرفت.
اما افسوس كه همه بر اين باوريم كه"ما هيچ وقت اشتباه نمي‌كنيم"...
روزنامه آفرینش
جدیدترین اخبار
پربیننده ترین
