فکر کنید (زبانم لال) شما یک داعشی بودید و می‌خواستید ایران را تهدید کرده و در ایران عملیاتی تروریستی انجام دهید. به نظرتان چه عملیاتی و در کجا جوابگوست و بار رسانه‌ای و روانی بیشتری دارد؟ در ادامه به عنوان یک داعشی (فرضی) به بررسی ابعاد این ماجرا می‌پردازیم.
مسلما اگر قرار است جایی را بمب گذاری و منفجر کنید، بهتر است جایی باشد که بیشترین مراجعه کننده و حداکثر تلفات را داشته باشد؛ اماکن زیر بیشترین اولویت را در بمب گذاری دارند:
1- فلافل فروشی‌ها:
از آنجایی که همه فلافل دوست دارند و همه شهرها فلافل فروشی دارند و جزو اماکن پرطرفدار است، فلافل فروشی، به عنوان بهترین مکان برای بمب گذاری پیشنهاد می‌شود. تصور کنید، اگر چند فلافل فروشی منفجر شود و مردم از ترسشان، دیگر نتوانند به فلافل فروشی‌ها مراجعه کنند، این حجم از شهروندان گرسنه، چه بار روانی ایجاد می‌کند. از دیگر اغذیه فروشی ها می‌توان به کله‌پزی (صبح‌های جمعه)، جگرکی (اواخر شب) و نانوایی (هر ساعت از شبانه روز) اشاره کرد.
2- محل وقوع تصادف و دعواهای خیابانی:
همه مردم ایران به نوعی هم خبرنگار افتخاری هستند هم کارشناس راهنمایی و رانندگی و وقوع جرم! این مورد را می‌شود از ازدحام مردم هنگامی که تصادفی رخ می‌دهد و یا دو نفر در خیابان به جان هم می‌افتند دریافت. اینکه همه مردم این موارد را به دقت تماشا و حتی با تلفن‌های همراهشان تصویربرداری می‌کنند گواه این ادعاست. لذا بهترین جایی که می‌توانید بیشترین تلفات را از میان قشر نخبه داشته باشید، محل وقوع تصادف و دعواهای خیابانی است.
:: کجا را نترکانیم؟
برخی از اماکن هستند که برای عملیات تروریسیتی به هیچ نحو جوابگو نیستند و اگر آنجا را با خاک هم یکسان کنید، نه تنها کک کسی نمی‌گزد بلکه شاید مردم خوشحال هم بشوند؛ از جمله:
فدراسیون اسکواش، کبدی، هاکی، اسکی، تنیس و ...:
ضرورت وجود برخی از این ورزش‌ها و فدراسیون‌هایشان از جمله سوالات فلسفی است که دشواری پاسخگویی به آنها، در حد سوال «اول مرغ بوده یا تخم مرغ؟» است! برخی مردم نه تنها این ورزش‌ها را زائد می‌دانند، بلکه تصور معتقدند اگر بجای فضای اختصاص یافته به این ورزش‌ها و فدراسیون‌هایشان و هزینه‌ای که خرج آنها می‌شود، پارک و فضای سبز با توالت عمومی بسازیم، بهتر است. برخی دیگر از ورزش‌ها هم مثل اسکی و تنیس هم مخصوص بچه مایه‌دارها و آقازادگان است و مردم شریف ایران، علی رغم نوع دوستی، از هرگونه آزاری که به این قشر برسد، با دل و جان استقبال می‌کنند.
طرح‌های عمرانی نیمه‌کاره:
همه ما در شهرهایمان، طرح‌های عمرانی نیمه‌کاره‌ای داریم که آرزوی تکمیل شدنش را به گور خواهیم برد. هر چند سال یک بار هم با روی کار آمدن مدیران جدید، چند سانتی‌متری به طول و عرض و ارتفاع این طرح‌ها اضافه می‌شود و دیگر هیچ! بیشتر این طرح‌ها، هم ظاهر شهر را بی‌ریخت کرده‌اند هم باعث ترافیک و ... شده‌اند. تخریب این طرح‌ها باعث می‌شود که مردم نه تنها با شما به عنوان یک تروریست داعشی، مخالفت نکنند، بلکه از اقدام تروریستی شما استقبال کنند. از جمله این طرح‌ها می‌توان به طرح‌های مسکن مهر نیمه کاره، منوریل قم، متروی اصفهان و ... اشاره کرد.
کتابفروشی‌ها:
علی رغم آمار و ارقامی که مبنی بر کتاب‌خوان بودن مردم شریف ایران ارائه می‌شود ولی هنوز که هنوز است، تماشای جومونگ و یانگوم و دیگر رفقایشان بر کتابخوانی ارجح است! لذا به هیچ وجه گول آمار و ارقام سرانه مطالعه را نخورید و به فکر بمب‌گذاری در کتابفروشی‌ها و کتابخانه‌ها نباشید. حیف بمب‌هایتان است که هدر برود!
:: کجا را هم بترکانیم و هم نترکانیم؟!
یک سری از مکان‌ها و موقعیت‌ها هستند که بسته به شرایط، هم مکان مناسبی برای اقدام تروریستی هست هم نه! برای مثال به دو نمونه از این مکان‌ها اشاره می‌کنم:
1- استادیوم فوتبال:
با توجه به شرایط حالی و غیرعلمی فوتبال ایران و اینکه طرفداران یک تیم گاهی طرفدار و گاهی مخالف تیم خودشان هستند، ورزشگاه‌ها گاهی پر و گاهی خالی از جمعیت هستند. لذا اگر قصد بمب‌گذاری در استادیوم فوتبال را دارید، حتما باید در تیم تروریستی خود یک مشاور ورزشی و آنالیزور داشته باشید تا بتواند، شرایط پیش رو را پیش بینی کند. هر چند علی رغم تمام پیش بینی‌ها، باز هم اتفاقاتی می‌افتد که تمام حدسیات و گمانه‌زنی‌ها را بهم می‌ریزد. مانند اتفاقی که بعد از شکست ایران از آرژانتین اتفاق افتاد و مردم علی رغم باخت تیمشان به شادمانی پرداختند!
2- استقبال از مسئولان در سفرهای استانی:
مانند توضیحی که در مورد استادیوم ذکر شد، استقبال از مسئولان در سفرهای استانی هم، گاهی شلوغ و گاهی در حد فاجعه انسانی است! لذا حواستان باشد که در چه شرایط سیاستی و در سفر استانی چه کسی بمب گذاری می‌کنید.
رضا احسان‌پور/فردا
