اگر قرار است گذشته سیاه انگلیس و فرانسه فراموش شود، و چشم بر فتنه سیاه سال ۸۸ بسته شود، آنگاه چرا باید به اصولگرایانی که همراه یک ملت به فرد و دولت رای داده اند حمله نمود و حتی از آنها خواست که برای رای و حمایتی که کردند عذرخواهی کنند؟
یکی از اتفاقات پس از توافق وین حضور شخصیتهای غربی و به خصوص نمایندگان ۵+۱ در ایران بود تا جایی که حتی وزیر خارجه انگلیس به ایران آمد و کلید در قفل سفارت بسته بریتانیا انداخت و آن را گشود! چنین رفت و آمدهایی پس از توافق هسته ای طبیعی و قابل تصور بود. در این میان آنچه مسلم و معلوم است این است که این دولتها همان دولتهایی هستند ه این سالها به تعبیر ریییص جمهور تحریهای ظالمانه ره به به ملت یاران تحمیل کردند و بدون دلیل و با قلدری قصد داشتند در مقابل پیشرفت ملت ایران بایستند. اینان همان کسانی هستند که دشمن آنها با ملت ایران ریشه در طول تاریخ دارد و بارها و بارها با روی خوش و یا با اخم بر منافع ملی ایرانیان تاخته اند. دشمنی اینان مربوط به دوران پس از انقلاب نیست بلکه به گواهی تاریخ سالهای سال است قصد تحقیر و ضربه زدن به ملت بزرگ ایران را دارند.
این تصور که دشمنی دشمن کم شده است می تواند تبعات بسیار بدی در تصمیم گیریها داشته باشد.
رییس جمهور محترم ایران آقای حسن روحانی که پس از توافق هسته ای با سران اروپایی دیدار و گفتگو داشته است یک جمله مشترک را خطاب به خطاب به آنها بیان داشته است که مضمون ان این گونه است که «گذشته ها گذشته است». به تعبیر ایشان باید فرصتهای امروز را غنیمت شمرد.
ایشان در دیدار خانم موگرینی نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی گفته است: «اکنون فرصتی فراهم آمده تا کمتر به گذشته نگاه کرده و به آینده‌ای بیندیشیم که می‌تواند براساس روابط مبتنی بر احترام متقابل، منافع مشترک و جمعی را توسعه دهد». (۶ مرداد ۹۴)
در جریان سفر وزیر امور خارجه فرانسه به ایران نیز با توجه به اعتراضات عده ای نسبت به سفر فابیوس به ایران به خاطر دست داشتن او در وارد کردن خونهای آلوده به کشور و مرگ چند هموطن به این خاطر، بازیگر رییس جمهور محترم موضعی مشابه گرفت و در گفتگوی زنده تلویزیونی خود گفت: «خواهش من از تمام مردم این است که فضا را فضای امنی کنیم. یک وزیر خارجه می‌آید نگوییم این دولت چند سال پیش فلان کار خطا را کرد و ۲۰ سال پیش فلان کار را کرد و پرونده‌های قدیمی را رو کنیم . باید از این فضا استفاده کنیم، یک فضای بسیار مهمی است و باید وقت را تلف نکنیم.» (۱۱ مرداد ۹۴) البته در همان ایام وزیر بهداشت نیز موضعی مشابه رییس دولت گرفت و گفت: «اگر طی این سال ها ضعیف عمل کرده ایم اکنون مطرح کردن این پرونده در راستای مصالح یک کشور نیست، چون بطور مثال اگر فردا شخصیتی از آلمان بخواهد به ایران سفر داشته باشد باید مسایلی مانند نقش داشتن آنان در جنگ تحمیلی مطرح شود.» (سایت خبری انتخاب با کد خبر: ۲۱۷۴۱۲)
شاید بیشترین اعتراضات به سفر مقامات اروپایی به کشورمان به خاطر سفر وزیر خارجه انگلیس به ایران و بازگشایی سفارت این کشور بود. مردم ایران هیچ گاه به انگلیس نگاه مثبتی نداشته اند و همواره کارشکنی های این دولت را علیه کشورشان به یاد دارند. در دیدار وزیر خارجه انگلیس با رییس جمهور، آقای روحانی گفت: «اگر چه قضاوت‌های تاریخی یک ملت را نمی‌توان در مدت زمانی کوتاه به سرعت تغییر داد ولی در عین حال معتقدیم که نباید در گذشته های تاریخی هم باقی ماند، باید با نگاه به آینده حرکت خود را تنظیم کنیم». (۲ شهریور ۹۴)
این که نباید کینه در دل داشت و سیاست خارجی باید بر مبنای حکمت و مصلحت باشد سخنی درست است، اما این حکمت و مصلحت نباید نافی عزت باشد. اصل در روابط بین ملتها و دولتها این است که حسنه و بر مدار تعامل باشد اما وقتی دولتی سر دشمنی با یک ملت دارد و بر این دشمنی اصرار دارد و حاضر به تغییر رفتار مستکبرانه خود نیست چرا باید گذشته را فراموش کرد؟ چرا وقتی کسی بر خباثت خود مانده است، گذشته‌اش را ندید بگیریم؟ آن هم در شرایطی که روز به روز دشمنی اینها بیشتر شده و حتی با افتخار از ظلمهای گذشته خود سخن می گویند و حاضر به عذرخواهی از ملت بزرگ ایران نیستند.
پیشتر از این رییس جمهور محترم در مورد مسایل داخلی هم چنین سخنانی را بیان کرده بود و در دیدار با مردم بیرجند گفته بود: «این‌که سه سال، ۱۰ سال یا ۱۵ سال پیش گروهی یا فردی اقداماتی را انجام دادند، نباید مورد توجه قرار گیرد و باید بگذاریم لکه‌های سیاه با آفتاب سفید شود و بگذاریم آفتاب تابان ایران زمین و آفتاب اسلام و برادری و اخوت در صورتی که لکه سیاهی روی پیراهن سفید اسلام و ایران وجود دارد، آن را بزداید و به لکه سیاه اشاره نکنیم، بلکه به سفیدی دل پاک این ملت افتخار کنیم». (۰۳ دی ۹۳)
هیچگاه معلوم نشد منظور رییس جمهور از گروهی که لکه سیاه در بین ملت ایجاد کرده اند چه کسانی هستند. اما برخی از این سخنان اصحاب فتنه سال ۸۸ را برداشت نمودند چرا که سیاهترین لکه انقلاب، عملکرد این افراد در فتنه سال ۸۸ بود. اینجا هم نمی توان کسی را که قانون شکنی کرده و بدترین ظلمها را به نظام مقدس اسلامی نسبت داده است و به هیچ عنوان حاضر به عذرخواهی در پیشگاه ملت و قبول اشتباهاتش نیست و هر آن ممکن است لکه سیاه دیگری خلق کند را به راحتی بخشید و از گذشته او چشم پوشی کرد!
به نظر می رسد آقای روحانی و تیم همراه او و حامیان ایشان خودشان زیاد بر آنچه می گویند معتقد نیستند و یا آنکه این سخنان را تنها در بعضی موارد مورد قبل می دانند آن هم در برابر دشمنان قسم خورده ملت و فتنه گران! چرا که در این دوسالی که از عمر دولت یازدهم گذشته است یکی از ترجیع بندهای سخنان دولت مردان و حامیان دولت ماندن در گذشته و حمله به دولت قبل است! که گاه در برخی موارد مانند قضیه بورسیه ها و دکل گم شده، خالی بودن انبارهای کالا و برخی اتهامات دیگر خلاف واقع نیز می باشد.
اگر قرار است گذشته سیاه انگلیس و فرانسه و ظلمهای این دولتها به ملت فراموش شود،اگر قرار است چشم بر فتنه سیاه سال ۸۸ بسته شود، آنگاه چرا باید به اصولگرایانی که همراه یک ملت به فرد و دولت رای داده اند حمله نمود و حتی با حالتی طلبکارانه از آنها خواست که برای رای و حمایتی که کردند عذرخواهی کنند و توبه به جای اروند؟ چرا همچنان بعد از دو سال تیتر یک روزنامه های حامی دولت و بعضا کلام نخست دولتمردان نقد عملکرد و یا به تعبیر بهتر محاکمه دولت قبل باشد؟ آیا این افراد اعتقاد دارند ظلم فرانسه در قتل مردم بی گناه ایران در جریان خونهای آلوده و خباثتهای انگلیس و آمریکا و اروپا در تحریمهای ظالمانه علیه ملت ایران را می توان بخشید اما عملکرد یک دولت که حمایت مردم و رهبری را داشته است حتی اگر اشتباه باشد قابل اغماض نیست؟ در این دوسال با رصدی مختصر می توان متوجه شد که حجم وسیعی از سخنان و تیترهای حامیان دولت به تخطئه دولت و حتی مجلس قبل (هشت سال گذشته) پرداخته شده است. کاش این گونه که عده ای خواهان تهاجم و برخورد انقلابی با سابقه اصولگرایان هستند، نیمی از آن را صرف فریاد علیه استکبار و دشمنان واقعی ملت ایران می کردند و خواستار محاکمه خصم حقیقی نظام باشند! و این تناقض که بالاخره باید در گذشته ماند یا نماند را پاسخ دهند!!
منبع: سایت بصیرت
این تصور که دشمنی دشمن کم شده است می تواند تبعات بسیار بدی در تصمیم گیریها داشته باشد.
رییس جمهور محترم ایران آقای حسن روحانی که پس از توافق هسته ای با سران اروپایی دیدار و گفتگو داشته است یک جمله مشترک را خطاب به خطاب به آنها بیان داشته است که مضمون ان این گونه است که «گذشته ها گذشته است». به تعبیر ایشان باید فرصتهای امروز را غنیمت شمرد.
ایشان در دیدار خانم موگرینی نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی گفته است: «اکنون فرصتی فراهم آمده تا کمتر به گذشته نگاه کرده و به آینده‌ای بیندیشیم که می‌تواند براساس روابط مبتنی بر احترام متقابل، منافع مشترک و جمعی را توسعه دهد». (۶ مرداد ۹۴)
در جریان سفر وزیر امور خارجه فرانسه به ایران نیز با توجه به اعتراضات عده ای نسبت به سفر فابیوس به ایران به خاطر دست داشتن او در وارد کردن خونهای آلوده به کشور و مرگ چند هموطن به این خاطر، بازیگر رییس جمهور محترم موضعی مشابه گرفت و در گفتگوی زنده تلویزیونی خود گفت: «خواهش من از تمام مردم این است که فضا را فضای امنی کنیم. یک وزیر خارجه می‌آید نگوییم این دولت چند سال پیش فلان کار خطا را کرد و ۲۰ سال پیش فلان کار را کرد و پرونده‌های قدیمی را رو کنیم . باید از این فضا استفاده کنیم، یک فضای بسیار مهمی است و باید وقت را تلف نکنیم.» (۱۱ مرداد ۹۴) البته در همان ایام وزیر بهداشت نیز موضعی مشابه رییس دولت گرفت و گفت: «اگر طی این سال ها ضعیف عمل کرده ایم اکنون مطرح کردن این پرونده در راستای مصالح یک کشور نیست، چون بطور مثال اگر فردا شخصیتی از آلمان بخواهد به ایران سفر داشته باشد باید مسایلی مانند نقش داشتن آنان در جنگ تحمیلی مطرح شود.» (سایت خبری انتخاب با کد خبر: ۲۱۷۴۱۲)
شاید بیشترین اعتراضات به سفر مقامات اروپایی به کشورمان به خاطر سفر وزیر خارجه انگلیس به ایران و بازگشایی سفارت این کشور بود. مردم ایران هیچ گاه به انگلیس نگاه مثبتی نداشته اند و همواره کارشکنی های این دولت را علیه کشورشان به یاد دارند. در دیدار وزیر خارجه انگلیس با رییس جمهور، آقای روحانی گفت: «اگر چه قضاوت‌های تاریخی یک ملت را نمی‌توان در مدت زمانی کوتاه به سرعت تغییر داد ولی در عین حال معتقدیم که نباید در گذشته های تاریخی هم باقی ماند، باید با نگاه به آینده حرکت خود را تنظیم کنیم». (۲ شهریور ۹۴)
این که نباید کینه در دل داشت و سیاست خارجی باید بر مبنای حکمت و مصلحت باشد سخنی درست است، اما این حکمت و مصلحت نباید نافی عزت باشد. اصل در روابط بین ملتها و دولتها این است که حسنه و بر مدار تعامل باشد اما وقتی دولتی سر دشمنی با یک ملت دارد و بر این دشمنی اصرار دارد و حاضر به تغییر رفتار مستکبرانه خود نیست چرا باید گذشته را فراموش کرد؟ چرا وقتی کسی بر خباثت خود مانده است، گذشته‌اش را ندید بگیریم؟ آن هم در شرایطی که روز به روز دشمنی اینها بیشتر شده و حتی با افتخار از ظلمهای گذشته خود سخن می گویند و حاضر به عذرخواهی از ملت بزرگ ایران نیستند.
پیشتر از این رییس جمهور محترم در مورد مسایل داخلی هم چنین سخنانی را بیان کرده بود و در دیدار با مردم بیرجند گفته بود: «این‌که سه سال، ۱۰ سال یا ۱۵ سال پیش گروهی یا فردی اقداماتی را انجام دادند، نباید مورد توجه قرار گیرد و باید بگذاریم لکه‌های سیاه با آفتاب سفید شود و بگذاریم آفتاب تابان ایران زمین و آفتاب اسلام و برادری و اخوت در صورتی که لکه سیاهی روی پیراهن سفید اسلام و ایران وجود دارد، آن را بزداید و به لکه سیاه اشاره نکنیم، بلکه به سفیدی دل پاک این ملت افتخار کنیم». (۰۳ دی ۹۳)
هیچگاه معلوم نشد منظور رییس جمهور از گروهی که لکه سیاه در بین ملت ایجاد کرده اند چه کسانی هستند. اما برخی از این سخنان اصحاب فتنه سال ۸۸ را برداشت نمودند چرا که سیاهترین لکه انقلاب، عملکرد این افراد در فتنه سال ۸۸ بود. اینجا هم نمی توان کسی را که قانون شکنی کرده و بدترین ظلمها را به نظام مقدس اسلامی نسبت داده است و به هیچ عنوان حاضر به عذرخواهی در پیشگاه ملت و قبول اشتباهاتش نیست و هر آن ممکن است لکه سیاه دیگری خلق کند را به راحتی بخشید و از گذشته او چشم پوشی کرد!
به نظر می رسد آقای روحانی و تیم همراه او و حامیان ایشان خودشان زیاد بر آنچه می گویند معتقد نیستند و یا آنکه این سخنان را تنها در بعضی موارد مورد قبل می دانند آن هم در برابر دشمنان قسم خورده ملت و فتنه گران! چرا که در این دوسالی که از عمر دولت یازدهم گذشته است یکی از ترجیع بندهای سخنان دولت مردان و حامیان دولت ماندن در گذشته و حمله به دولت قبل است! که گاه در برخی موارد مانند قضیه بورسیه ها و دکل گم شده، خالی بودن انبارهای کالا و برخی اتهامات دیگر خلاف واقع نیز می باشد.
اگر قرار است گذشته سیاه انگلیس و فرانسه و ظلمهای این دولتها به ملت فراموش شود،اگر قرار است چشم بر فتنه سیاه سال ۸۸ بسته شود، آنگاه چرا باید به اصولگرایانی که همراه یک ملت به فرد و دولت رای داده اند حمله نمود و حتی با حالتی طلبکارانه از آنها خواست که برای رای و حمایتی که کردند عذرخواهی کنند و توبه به جای اروند؟ چرا همچنان بعد از دو سال تیتر یک روزنامه های حامی دولت و بعضا کلام نخست دولتمردان نقد عملکرد و یا به تعبیر بهتر محاکمه دولت قبل باشد؟ آیا این افراد اعتقاد دارند ظلم فرانسه در قتل مردم بی گناه ایران در جریان خونهای آلوده و خباثتهای انگلیس و آمریکا و اروپا در تحریمهای ظالمانه علیه ملت ایران را می توان بخشید اما عملکرد یک دولت که حمایت مردم و رهبری را داشته است حتی اگر اشتباه باشد قابل اغماض نیست؟ در این دوسال با رصدی مختصر می توان متوجه شد که حجم وسیعی از سخنان و تیترهای حامیان دولت به تخطئه دولت و حتی مجلس قبل (هشت سال گذشته) پرداخته شده است. کاش این گونه که عده ای خواهان تهاجم و برخورد انقلابی با سابقه اصولگرایان هستند، نیمی از آن را صرف فریاد علیه استکبار و دشمنان واقعی ملت ایران می کردند و خواستار محاکمه خصم حقیقی نظام باشند! و این تناقض که بالاخره باید در گذشته ماند یا نماند را پاسخ دهند!!
منبع: سایت بصیرت
جدیدترین اخبار
پربیننده ترین
